AΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ

Σήμερα είχα την ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα ενα νεαρό αρχιτέκτονα,τον οποίο γνώρισα στο γραφείο του φίλου και συναδέλφου αρχιτέκτονα Γιάννη Αρμεύτη,τον Αλέξη με το καρρώ παντελόνι και μ'όλα τα εξαρτήματα ενός αρχιτέκτονα να κρέμμονται απο τις τσέπες .... κλίμακα, μολύβια και τρίγωνα ίσως.Σήμερα,χάρις στον Αλέξη ένοιωσα και εγώ στην ηλικία του, γεμάτος ενέργεια.... για να "σχεδιάσουμε" ένα άλλο κόσμο,να κάνουμε διαγωνισμούς,να κάνουμε "δουλειές",καλές,όσο το δυνατό καλύτερες απο τις προηγούμενες.Σήμερα ένοιωσα καλά,γιατί ξέρω κάπου εκεί έξω υπάρχουν πολλοί Αλέξηδες που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο.Αυτό μου δίνει κέφι,πίστη και δύναμη.

Τον γνώρησα παλιά σε διαγωνισμό που κάναμε μαζύ,στο γραφείο του Αρμεύτη, όταν προσπαθήσαμε να πετύχουμε πρωτιά στο διαγωνισμό για το Δημαρχείο Πάφου.Είναι το μέλλον της αρχιτεκτονικής γενιάς στη Κύπρο.Εχει εκείνο το σπινθηροβόλο βλέμμα που χαρακτηρίζει κάθε άνθρωπο που θέλει να κάνει σωστά τη δουλειά του,και προ πάντων με εντιμότητα.Μέσα απο τα ξανθά μακριά του μαλλιά είδα το μισό λατινικό και κυπριακό ύφος να ξεφυτρώνει και για μιά στιγμή αναλογίστηκα πόσο διαφορετική θα ήταν η Κύπρος αν για κάποιο μαγικό λόγο παράμεναν στο νησί οι Γάλλοι.Μισός Γάλλος,μισός Κύπριος,με τρόπους,μ'ευγένεια,με λεπτότητα,με μετριοφροσύνη αλλά και με κριτικό ύφος,όπως άλλωστε μας έχουν μάθει στις σχολές της Γαλλίας.Κάπου,ξέρετε,η αρχιτεκτονική είναι πολλά πράγματα ταυτόχρονα,αλλά πάνω απ'όλα είναι ευαισθησία και έγνοια.Είναι τρόπος ζωής και είναι μέσα στις φλέβες σου.Κανένας μας δεν επιζητεί την αναγνώριση.Ερχεται μόνη της.Μέσα απο το έργο του καθενός απ'εμάς. Κάθε φορά προσπαθείς να κάνεις κάτι που να σ'οδηγήσει σ'άλλα μονοπάτια περιπέτειας και γνώσης.

"TO ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ" (κάνε κλικ εδώ)

Δεν είναι η πρώτη φορά που σχεδιάζεται περιστρεφόμενο κτίριο ή μέρος του κτιρίου που να περιστρέφεται,αλλά τότε ήταν για άλλους λόγους.Στη περίπτωση του Rolf Disch  αρχιτέκτονα απο το Freiburg Γερμανίας είναι για σκοπούς πλήρους ανεξαρτοποίησης απο το ηλεκτρικό δίκτυο της πόλης και παράλληλα για οικολογικούς σκοπούς.

Επι πλέον έχεις εναλλαγή τοπίου χωρίς να χρειάζεσαι να βγαίνεις απο το σπίτι.Φανταστείτε τι θα μπορούσε να κάμει η Κύπρος με τόσες ώρες ηλιοφάνειας αν,λέω αν η Πολιτεία  έβαζε στόχο αλλά και πρόγραμμα αξιοποίησης του βασιλιά ήλιου.Η Γερμανία είναι παράδειγμα προς μίμηση αλλά που εμείς....φανταστείτε ότι σε λίγα χρόνια θα μειώναμε το δημοσιονομικό έλλειμα και με τα χρήματα που θα εξικονομούσαμε σαν κράτος θα μπορούσαμε να κάνουμε όλων των ειδών τα έργα.Αλλά που εμείς...Εμείς είμαστε το κέντρο της γης,χαρισματικοί μακάκες,κλασαυχενιζόμενα πετεινάρια του σκασμού.Μας λείπει η συλλογική βούληση και έχουμε αναγάγει την πολιτική σ'ένα ξέφρενο παιχνίδι αυταρέσκειας και ναρκισσισμού.Οι πολιτικοί μας δεν παράγουν έργο κύριοι,αποτελουν ρύπανση.Και την ρύπανση την καταπολεμούν άλλοι λαοί.Εμείς την συντηρούμε.Αν ήταν σωστοί τότε θα επικέντρωναν όλες τις δυνάμεις και τρόπους που έχουν για να εξασφαλίσουν το λαό μας απο την λειψυδρία και την άκρατη κατανάλωση ενέργειας.Θα φρόντιζαν να δημιουργήσουν δημόσιες συγκοινωνίες και να αποκεντρώσουν την  συγκεντρωτική πολιτική της Λευκωσίας.Θα αυτονομούσαν οικονομικά όλους τους Δήμους και θα ξεκινούσε έτσι μιά άμιλλα μεταξύ τους..και τότε θα βλέπαμε έργο.

ΓΡΟΘΙΑ ή ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ;

Οσοι έχετε την ευκαιρία να σερφάρετε στη μπλοκόσφαιρα κάντε κλικ στον τίτλο για να διαβάσετε στο μπλοκ του "Που σου νέφκω που πάεις"τα καραγκιοζλίκκια της ΕΔΕΚ ή του ΚΙΣΣΟΣ ή του ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΕΔΕΚ ή των ΣΟΣΙΑΛΟΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΕΔΕΚ.

Αυτοί ακόμα να αποφασίσουν για τ'ονομα τους, αλλά "ισχυρά" άποψη για το Κυπριακό έχουν, τα κνώδαλα.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΕΣ...ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ.

Το τι γίνεται τελευταία στη πόλη μας,κάθε Κυριακή γύρω απο τον κήπο,λίγο ή πολύ όλοι το γνωρίζουν.Μάλιστα όσοι απ'εμάς καθόμαστε στις καφετέριες μαζύ με τους υπόλοιπους μάγκες δημοσιογράφους, βουλευτές, δημοτικούς συμβούλους και καλούς χριστιανούς θαυμάζουμε τον εξευτελισμό της ανθρώπινης φύσης.Οι οικιακοί βοηθοί,κυρίως Φιλιππινέζες ξεπουλούν τα κορμιά τους για ένα καλύτερο ....χαρτζιλίκκι.Και όλα αυτά υπό των μειδιαμάτων των θαμόνων των καφετεριών.

Μάλιστα ακούγονται και σχόλια του στύλ"κοίτα τα τον τούτο.Είναι η τρίτη φορά που περνά γύρω απο τον κήπο.Ακόμα φαίνεται να "ψουμνίσει".

Διερωτούμαι ποιός είναι ο ρόλος όλων των δημοσιογράφων και πολιτικών αυτής της πόλης?

Δεν πρέπει να εκθέσουν αυτή την πανάθλια κατάσταση ώστε να μπεί ένα τέλος στη μιζέρια αυτών των κοπέλλων.Κανένας δεν μιλά ούτε αυτή η αστυνομία.Αίσχος κύριοι της κουλουφολάνδης. Αίσχος.

H ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΦΙΤΙΚΗΣ "ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ"

Αναφέρετο επίσης σε άτομα που ξαφνικά.... άρχισαν να ενδιαφέρονται, εννοώντας μερικούς που το κομματιλίκκι "άφησε" στο περιθώριο, επίτηδες γιατί γνωρίζουν γεγονότα και στοιχεία που ίσως να εκθέτουν άτομα  και τα λερωμένα τους. Αλλά δεν θα σταθώ σ'αυτό.Ποσώς μ'ενδιαφέρει το σκατοπαρελθόν τους και πως,για τα προσωπικά τους συμφέροντα και άλλα θυσίασαν την εξέλιξη αυτής της πόλης.Αυτό που με απασχολεί είναι ότι δεν έχουμε δημοσιογράφους,τουλάχιστον στη Πάφο.Οταν η γυναίκα μου αντέδρασε στέλλοντας την πιό κάτω επιστολή στις εφημερίδες πήραμε τις εξής αντιδράσεις απόρριψης δημοσίευσης:"Εξαιρετικό κείμενο.Πολύ καλή πέννα.Καταλαμβαίνεις ότι δεν μπορεί

να δημοσιευθεί μιας και δεν έχουμε μέχρι σήμερα ασχοληθεί με θέματα ή άρθρα που δημοσιεύουν άλλες εφημερίδες" Αντρη Φαρμάκη,Επιλογές της Πάφου.

Η επιστολή στάλη και στον Αδέσμευτο στον κο Κώστα Νάνο για να απαντήσει με το ίδιο ύφος. Οι υπόλοιποι ούτε καν μπήκαν στον κόπο να απαντήσουν.

Δηλαδή με άλλα λόγια η μιά εφημερίδα χαϊδεύει τ'αυτιά της άλλης.

Αυτό θα πεί συναδελφική αλληλεγγύη.Ζήτω! 

Είναι εδώ όμως που αφήνουν τους εαυτούς τους εκτεθιμένους για τον απλό λόγο ότι ο κος Σωκράτους δεν υπογράφει σαν δημοσιογράφος αλλά σαν Δημοτικός Σύμβουλος της ΕΔΕΚ. Τοιουτοτρόπως θα μπορούσαν,αν ήθελαν να δημοσιεύσουν την επιστολή της,που ακολουθεί θα είχαμε και την ανάλογη ανταπάντηση απο τον κο Σωκράτους.

Αντί αυτού αρκέστηκε να διαβάσει την επιστολή (χωρίς να την δημοσιεύσει) και να απαντήσει με άρθρο στη Φωνή στις 11/10/2008. (δες αρθρο του στο τέλος της ανάρτησης).

Αν αυτό δεν είναι αναξιοκρατικό και θρασύδειλο τότε τι είναι?

Ο κος Σωκράτους αυτοαναιρείται απλά!

Αυτοαναιρείται σαν δημοτικός σύμβουλος και σαν δημοσιογράφος του κακού του.... του καιρού!

"ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΥΕΙΝ ΒΟΥΛΕΤΑΙ" ΤΗΣ ΓΙΟΥΛΑΣ ΚΟΥΤΣΟΦΤΙΔΗ

ΝΤΑΗΣ:             ψευτοπαλληκαράς, κουτσαβάκης, παλικάρι της φακής.

ΝΤΑΒΑΤΖΗΣ:   πρόσωπο που παίρνει μέρος των χρημάτων που κερδίζει μία πόρνη με αντάλλαγμα την προστασία που της παρέχει.
 Τα πιο πάνω εξηγεί ο κύριος Μπαμπινιώτης στο λεξικό του.
 
ΟΙ ΝΤΑΗΔΕΣ, ΟΙ ΝΤΑΒΑΤΖΉΔΕΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΚΟΣ ΤΟΥΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ
 
Το πιο πάνω είναι τίτλος του άρθρου του κύριου Σωκράτη Σωκράτους, δημοσιογράφου και δημοτικού συμβούλου του Σ.Κ. ΕΔΕΚ Πάφου.  Μόνο που δεν καταλάβαμε σαν αναγνώστες ποιοι είναι οι νταήδες και ποιοι οι νταβατζήδες (αφού δεν ονομάζει ο κύριος Σωκράτους στο άρθρο του) ώστε αν τους αξίζει να τους ευχηθούμε κι εμείς τον κακό τους τον καιρό.
 
Συμφωνώ δε απόλυτα ότι έχουμε σωρεία παραγόντων, αρχόντων, ευαισθητοποιημένων πολιτών κλπ όπως αναφέρει και που είναι ευαισθητοποιημένοι για οτιδήποτε αφορά την πρόοδο, την ανάπτυξη και αναβάθμιση του επιπέδου ζωής.  Εμείς ανήκουμε στην ομάδα των ευαισθητοποιημένων πολιτών.  Αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις ανήκουν στην ομάδα των ηγετών – αρχόντων.  Προφανής είναι η διαφορά των δύο κατηγοριών αφού η δεύτερη κατηγορία λαμβάνει τις αποφάσεις για τους πρώτους.  Άρα θα αναλύσουμε τη δεύτερη κατηγορία που είναι η σημαντική και που συνεχίζει σε άρθρα του ο κύριος Σωκράτους να διατείνεται ότι είναι και υπηρετεί.
 
Για τον Max Weber, ο ηγέτης, και μάλιστα ο πολιτικός ηγέτης είναι ο άνθρωπος που χαρακτηρίζεται από το πάθος, την κρίση και την υπευθυνότητα ώστε να κινητοποιεί, να συσπειρώνει, να παίρνει ρίσκα, να μην ακολουθεί την πεπατημένη, να μη σταδιοδρομεί απλώς αλλά να υπηρετεί αξίες.  Με λίγα λόγια να μη διαχειρίζεται μόνο αλλά και να διαμορφώνει.  Άρα για να βγούμε εμείς οι υπόλοιποι από τα αδιέξοδα, χρειαζόμαστε κάποιους ηγέτες, πολιτικούς ηγέτες που θα είναι εμπνευσμένοι με πάθος και όραμα για να μας δείξουν ότι υπάρχει και άλλος δρόμος.  Αναζητούνται τέτοιες προσωπικότητες αλλά δυστυχώς δεν είναι ορατές.  Άλλοι λένε ότι υπάρχουν κάποιοι αλλά αυτοί είναι περιθωριοποιημένοι ή είναι εκτός πολιτικής.
Παρακολουθώντας επισταμένα τον δημόσιο βίο μέσω όλων των μέσων προβολής ακόμα και τις ανοιχτές συζητήσεις κατά καιρούς στο δημοτικό μέγαρο καταλήγω στο συμπέρασμα ότι υπάρχει διάχυτη μία τάση διαχείρησης ναρκισσιστικών φιλοδοξιών.  Ακούμε συχνά τη ρήση «δεν κάνω προσωπική πολιτική» και τυγχάνει κατά διαβολική πάντα σύμπτωση να συμφωνούν οι εκπρόσωποι αναλόγως παράταξης και μάλιστα ομόφωνα.  Αυτό μου θυμίζει ότι το δίκαιο είναι ταυτόσημο με το συμφέρον του ισχυρού κατά τον Θρασύμαχο.
 
Δεν είναι υπερβολή αλλά μία πραγματικότητα α) η πελατειακή χρησιμοποίηση του κράτους (σ’ αυτή την περίπτωση της πόλης) και β) η κομματικοποίηση της δημόσιας ζωής (σ’ αυτή την περίπτωση της τοπικής δημόσιας ζωής). Έχει κατέβει κατά πολύ ο πήχης, αγαπητοί μου, και η χειρότερη συμφορά είναι η χρεοκοπία της πολιτικής.  Φθάσαμε να εξαρτώμαστε από παρεοκρατίες, οικογενειοκρατίες αλλά και το διάσημο «κολλητιλλίκι» στη δημόσια ζωή.
Η συγκομιδή των πιο πάνω ανθρώπων-ηγετών είναι ογκώδης τα τελευταία χρόνια σε σημείο που να είναι δύσκολα εποπτεύσιμη, και που δυστυχώς διαχειρίζονται ακόμη και τις τύχες μας.
 
Εν ολίγοις, το να ακούει κάποιος ξένος ότι σε μία αναπτυγμένη, ευνοούμενη, ευρωπαϊκή χώρα του 21ου αιώνα, απορρίπτεται αίτημα της πρώτης μεγάλης ομάδας δηλαδή των ευαισθητοποιημένων πολιτών από τη δεύτερη ομάδα που ονομάζονται άρχοντες ή ηγέτες …. το να απορρίπτεται λοιπόν αίτημα λέγω ενός πεζόδρομου σε παραλιακή πόλη με γνώμονα την ασφάλεια, την υγεία, τη σωστή ποιότητα ζωής, με το να κατεδαφίζονται κτίρια ιστορικής σημασίας, με το να αποσιωπώνται σκάνδαλα κλπ κλπ αναρωτιέται κανείς μήπως την ΟΞΥΝΕΙΑ της δεύτερης ομάδας έχει στομώσει ο συναγελασμός με ΟΛΙΓΟΝΟΕΣ ΗΓΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΣΗΜΟΤΗΤΕΣ, αφού με αυτούς κοινωνικοποιούνται, συνδιαλέγονται και εξαρτώνται.
 
Ο Περικλής λέει στον «Επιτάφιο» ότι υπακούμε όχι μόνο στους γραπτούς νόμους της «πόλεως» αλλά και σε εκείνους που «ενώ είναι άγραφοι, επιφέρουν πανθομολογούμενη καταισχύνη (των παραβατών).»  Θα ήθελα πολύ να παραπέμψω κάποιους ηγέτες στον «Επιτάφιο» αλλά υποψιάζομαι ότι θα καταλάβαιναν τόσα όσα θα κατανοούσε ο Ταλάτ αν διάβαζε την Αγία Γραφή. 
Πιστεύω ακράδαντα κύριε Σωκράτους και όσοι ανήκετε στην ΠΛΗΘΩΡΑ των ΑΡΧΟΝΤΩΝ, ότι στις εκλογικές αναμετρήσεις πρέπει να υπάρχει numerus clausus, στη διεκδίκηση τέτοιων υπεύθυνων θέσεων.

Χαρείτε την απάντηση του μετά απο ετοιμασία μιάς εβδομάδας που είχε καιρό να συγκροτήσει δημοσιογραφική σκέψη.Ομως υποσχόμαστε ότι δεν θα ξανασχοληθούμε με τον κύριο γιατί είναι σπατάλη χρόνου.....

MOEREELS HOUSE by Crepain-BELGIUM

Eπανάχρηση παλιού υδραγωγείου και μετατροπή σε μόνιμη κατοικία.Τίποτε δεν κατεδαφίζεται όταν η φαντασία,το κέφι και η αγάπη για οτιδήποτε μπορεί να οδηγήσει σε ευφάνταστες λύσεις που μπορούν να προσδώσουν νέα χρήση έστω και σ'ένα...... υδραγωγείο.

Ο χώρος του ντεποζίτου στο πιό ψηλό επίπεδο είναι το κυρίως υπνοδωμάτιο...ώσπου να βγείς για ύπνο χωνεύεις και το φαγητό,κάνεις την γυμναστική σου,είσαι πιό κοντά στ'αστέρια,έχεις και θέα κλπ.

Στη Κύπρο,αν υπήρχε τέτοια δυνατότητα θα του κουρδίζαμε ανσανσέρ εσωτερικά.

ARCHEA ASSOCIATI (κλίκ εδώ)

Πριν δείτε τις τελευταίες δυο φωτογραφίες προσπαθείστε να καταλάβετε τι κτίριο είναι τούτο

και μετά προσπαθείστε να φανταστείτε τα δικά μας.

Η εξωτερική επένδυση καθώς και η εσωτερική είναι απο παμπού.

Ρε παιδί μου ακόμα και τα δημόσια αποχωρητήρια τους έχουν άποψη αρχιτεκτονική,ποίηση,ποιότητα,επίπεδο πολιτισμού,ανθρωπιά,γούστο ψηλής αρχιτεκτονικής έκφρασης...τι άλλο θέλουμε για να καταλάβουμε ότι είμαστε ΚΟΥΛΟΥΦΟΙ ΡΕ,κουλουφορεπάνια,ακατέργαστα κουττούτσια.

NEUHAUS,CARINTHIA-AUSTRIA… AΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΠΙΟ

MUSEUM LIAUNIG  BY QUERKRAFT

Υπάρχει αρχιτεκτονική τοπίου και υπάρχει αρχιτεκτονική στο τοπίο.Υπάρχει ένταξη στο τοπίο και υπάρχει συνομιλία με το τοπίο.Οποιοδήποτε τρόπο επέμβασης και αν αποφασίσει ο αρχιτέκτονας να διαλέξει νομίζω ότι το αποτέλεσμα γίνεται αποδεκτό μόνο όταν η επέμβαση λειτουργήσει σαν ορόσημο,σημείο αναφοράς,σημείο έλξης-αναζήτησης,σημείο στάσης και περισυλλογής της σκέψης.

Μπορεί  το ίδιο το κτίριο να "κτίζει" το τοπίο ή μπορεί να συμπληρώνει το τοπίο ή ακόμα να είναι προέκταση του τοπίου.Η αρχιτεκτονική δεν μπορεί πάντως να μιμείται την φύση.Η αρχιτεκτονική οφείλει να σέβεται την φύση.Και όσο παράξενο αν σας φανεί το παράδειγμα που παρουσιάζω πιό κάτω κατά την γνώμη μου το κτίριο συνυπάρχει μέσω της αντίθεσης του (υλική/χρωματική αντίθεση) με το τοπίο.Παράλληλα η "σύγκρουση" γίνεται  με το πιό ανώδυνο τρόπο πάνω στη πλαγιά του βουνού:μπακτώνοντας την κατασκευή αποφεύγεται η κατασκευή τοίχων αντιστήριξης και συνεπώς η αλλοίωση της τοπογραφίας.Συνεπώς επιτυγχάνεται,μέσω της αντίθεσης η συμφιλίωση του δομημένου με το φυσικό.

AUSTRALIAN DELIGHT (κλίκ εδώ)

by Chenchow Little Architects.

Κρεμμασμένο μεταξύ δύο γειτονικών τεμαχίων,χρησιμοποιεί περσίδες ρύθμισης του φωτός αλλά και για σκοπούς ιδιωτικοποίησης

του εσωτερικού χώρου.

Σε κάτοψη οι εσωτερικοί χώροι διαχωρίζονται απο μιά υπαίθρια βεράντα που ξεχωρίζει τα υπνοδωμάτια απο τους καθημερινούς χώρους.

Το δε συνδετικό στοιχείο όλων των χώρων,εσωτερικών και εξωτερικών είναι ο διάδρομος ο οποίος λειτουργεί σαν τροφοδότης κίνησης απο και προς την κεντρική ανώγεια βεράντα-αυλή.Η Αυστραλία που έχει παρόμοιο κλίμα μ'αυτό της Μεσογείου,μπορεί  να χρησιμοποιηθεί απο εμας σαν πηγή έμπνευσης τόσο λόγω του κλίματος αλλά και όσο της αισθητικής......Απολαύστε το! 

KARLHEINZ DESCHNER

"Kάποτε με χαρακτήρισε η μητέρα μου "πεισματάρη ονειροπαρμένο".Με την ενηλικίωση μου είχα το όραμα της προόδου,ενός δίκαιου κόσμου.Τώρα έχω μόνο ένα όραμα:να μην μπορούν πια οι πολιτικοί και οι παπάδες να διαταράξουν τον κόσμο παρά μόνο να μας κάνουν να γελάμε"

Απόσμασμα απο συνέντευξη του συγγραφέα για το βιβλίο του:"Εγκληματική ιστορία του Χριστιανισμού"

..."προτιμώ να πεθάνω με χίλιες αμφιβολίες,παρά σε κατάσταση ευφορίας με αντάλλαγμα ένα ψέμα".

ΚΥΠΡΙΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ.....

.... ΣΕ ΑΣΤΙΚΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ,ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΜΗΝ ΚΟΨΕΤΕ ΤΗΝ ΑΛΥΣΙΔΑ.ΤΙ ΘΑ ΦΑΜΕ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ?

....ΣΕ ΧΩΡΟ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ,ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗ ΦΥΣΗ..ΜΕ ΑΝΕΣΗ.

ΤΟ ΚΟΥΛΟΥΦΚΙΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΜΟ!(ή μάλλον έχουμε χιούμορ)

ENΔΙΑΦΕΡΕΣΤΕ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΚΤΙΡΙΟ?

OΣΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΑΚΙ "ΓΙΑ ΕΜΠΝΕΥΣΗ" ΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ

KLEIN BOTTLE HOUSE,VICTORIA

H Αυστραλία έχει να δείξει τα τελευταία χρόνια αξιόλογους αρχιτέκτονες και παραδείγματα ψηλής αρχιτεκτονικής που αντιπροσωπεύουν το "πνεύμα της εποχής", τόσο σε μοντερνισμό όσο και σε αξιοσημείωτες προσπάθειες ανεύρεσης ενός χαρακτηριστικού αρχιτεκτονικού λεξιλογίου που είναι αντιπροσωπευτικό του τρόπου ζωής των Αυστραλών.Το ανέμελο,το παιχνιδιάρικο,οι ιδιαίτερες μορφές,ο δυναμισμός,η καθαρότητα  και η κατασκευαστική συνέπεια,το ρίσκο,η περιπέτεια όλα αυτά είναι στοιχεία που μπορεί κάποιος να διακρίνει στο παράδειγμα που ακολουθεί.Η τεχνολογία βοήθησε στην ανάπτυξη αυτού του είδους αρχιτεκτονικής ώστε να μπορέσει ο αρχιτέκτονας να μεταφέρει και να επικοινωνήσει τα σχήματα και τους χώρους του στον κατασκευαστή.

Αρχιτέκτονας έργου:McBride Charles,Ryan.

Tοποθεσία Μorrington Peninsula,Melbourne