Μυστήριο με το φως....η εικόνα που βλέπετε δεν είναι εικόνα αλλά ούτε άγαλμα,είναι διάτρητη λαμαρίνα απο 94.000 τρύπες που σχηματίζουν την φιγούρα του Χριστού αναλόγως με το πέρασμα του φωτός διαμέσου.Απέριττος διάκοσμος,απλότητα και γύμνια,
και πολύς χώρος-κενό....
Μπέστε μέσα να δείτε κάνοντας κλικ στον τίτλο.
ΧΩΡΟΣ=ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ...
Ανάταση προς τα πάνω,
ψυχής και βλέμματος,
περισυλλογή σκέψης,
αυτο-διαβούλευση,
εξομολόγηση συνείδησης,
προβληματισμός με τον εαυτό μας,
όνειρα,αγάπη, πολλή αγάπη,
αλληλεγγύη και αλληλοκατανόηση,
συναισθήματα που τέτοιοι χώροι σε βοηθούν να ξανα-αποκτήσεις.Ετσι μέσα σε τέτοιους χώρους ξανα-γίνομαι Χριστιανός.
3 σχόλια:
Εξαιρετικό koutso. Οι εκκλησίες μας εμάς με όλα τα χρυσάφια που κρεμμάζουν και την χλιδή απομακρύνουν το πνεύμα περισυλλογής και ταπεινοφροσύνης... απομακρύνουν όλα τα όμορφα πνευματικά αισθήματα που πρέπει να έχουμε σαν Χριστιανοί. Ναι... ακόμα και ο χώρος πρέπει να βοηθά. Ευχαριστώ για την ανάρτηση. Με έκανες να νοιώσω κι εγώ ότι ξανα-γίνομαι Χριστιανή :)
@ρούθη,
Αυτό είναι.Ομως για να καταφέρουμε να κάνουμε αρχιτεκτονική πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπίες, σκέψεις,αντιλήψεις,life style.Καταφέρνοντας το ένα κερδίζουμε το άλλο.Μετά αμφισβητούμε το επόμενο,συνεπώς υπάρχει ροή και απο την ροή δημιουργία,αλλαγή,επανατοποθέτηση και ξαναδημιουργία.Και προχωρούμε.
Προς το παρόν είμαστε στάσιμοι σαν κοινωνία και σαν νοοτροπία.Οι μερικές αναλαμπές που παρατηρούνται που και που δεν βοηθούν το σύνολο.Και έχουμε τρομερή ανάγκη συλλογικής ανακατάταξης της σκέψης και της νοοτροπίας.
Παντα με συγκινεις.Για οτι γραφεις,για οτι κανεις,για οτι λες..με πραξεις με λογια με πινελιες.Παντα με συγκινεις,οταν γελας η οταν κλαις,οταν τιμας το ταπεινο και οταν φτυνεις τη,,,γκλαμουρια!!!!Εισαι Κωστη ενα ΑΣΤΕΡΙ,ΜΕΣ ΣΤΗ ΛΑΣΠΟΥΡΙΑ.
Δημοσίευση σχολίου