H Αυστραλία έχει να δείξει τα τελευταία χρόνια αξιόλογους αρχιτέκτονες και παραδείγματα ψηλής αρχιτεκτονικής που αντιπροσωπεύουν το "πνεύμα της εποχής", τόσο σε μοντερνισμό όσο και σε αξιοσημείωτες προσπάθειες ανεύρεσης ενός χαρακτηριστικού αρχιτεκτονικού λεξιλογίου που είναι αντιπροσωπευτικό του τρόπου ζωής των Αυστραλών.Το ανέμελο,το παιχνιδιάρικο,οι ιδιαίτερες μορφές,ο δυναμισμός,η καθαρότητα και η κατασκευαστική συνέπεια,το ρίσκο,η περιπέτεια όλα αυτά είναι στοιχεία που μπορεί κάποιος να διακρίνει στο παράδειγμα που ακολουθεί.Η τεχνολογία βοήθησε στην ανάπτυξη αυτού του είδους αρχιτεκτονικής ώστε να μπορέσει ο αρχιτέκτονας να μεταφέρει και να επικοινωνήσει τα σχήματα και τους χώρους του στον κατασκευαστή.
Αρχιτέκτονας έργου:McBride Charles,Ryan.
Tοποθεσία Μorrington Peninsula,Melbourne
5 σχόλια:
Πέ με κουλλουφον, πέ με ανίδεον της αρχιτεχτονικής...
Όμορφοι οι χώροι, όμορφη η γραμμή.
Η ζωή πού είναι;
Η αρχιτεχτονική τι υπηρετεί;
@ αδερουμ φίλε,
κούλουφος δεν είναι κάποιος που παραδέχεται ότι δεν καταλαμβαίνει κάτι.Κούλουφος είναι κάποιος του οποίου η συμπεριφορά και τρόπος-στάση ζωής είναι του στύλ:εγώ είμαι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ και εσείς,οι υπόλοιποι εμπα να κουρεύστε.Στάση λίαν παραδειγματική για τους μικρούς που μεγαλώνουν μέσα σε τέτοια φιλοσοφία.
Λοιπόν σκοπός της ανάρτησης είναι να δείξω τις προσπάθειες αναζήτησης νέου αρχιτεκτονικού λεξιλογίου έκφρασης.Λές η ζωή που είναι?Επρεπε δηλ να φαίνονται ανθρώποι να τρώνε,να κοιμούνται,να κάνουν σεξ,ή να είναι στη τουαλέττα?Να βουρά τζιαί κανένας σσιήλλος ή κατούι?Η φωτογράφηση γίνεται για να φανούν τα ιδιαίτερα στοιχεία που συνθέτουν το έργο.Είναι λογικό ότι μέσα ζούν ανθρώποι.
Η διαφορά είναι ότι δεν είναι κούλουφοι για να θέλουν να φαίνονται και στις φωτογραφίες που κάνουν τον γύρο του κόσμου.
Χαίρομαι όμως γιατί το σχόλιο σου με βοηθά να συγκροτήσω σκέψη και γιατί όχι αρχιτεκτονική σκέψη. Ευχαριστώ.
Ανίδεος?Δεν το νομίζω.Ρωτόντας πας στη πόλη.Μάλλον εγώ είμαι ανίδεος τουλάχιστον όσο αφορά τα φκιόρα και τα χόρτα.
Αναγνώρησες όμως κάτι σημαντικό:είπες "ομορφοι χώροι".
Αυτή είναι αρχιτεκτονική.
Δεν είναι μωρά ή σσιυλλουθκια σιηγουάγουα να βουρούν που θα έθελα να δώ για να νοιώσω την ζωήν. Απλά επροσπάθησα να φανταστώ τον εαυτόν μου να ζιεί τζιειμέσα τζιαι με έπιασεν έναν ρίγος ψύχους, μοναξιάς τζιαι φόβου, παρόλην την αναζήτησην που θωρώ σε σχέσην με την γεωμετρίαν του χώρου.
Στη δική σου την δουλειά δίπλα δεν ένοιωσα έτσι συναίσθημα, αντίθετα, οι πέτρες έξω, οι νοσσιοί στον σωστόν τόπον τζιαι η σχέση με την θέαν (από ότι μπορώ να δω) με κάμνουν να την θωρώ ολοζώντανη (τζιαι δεν είναι για κομπλιμέντο που σου το λαλώ)
Έναν άλλον στοιχείον που με έκαμεν να μεν δώ το κτίσμαν με συμπάθειαν είναι ο χώρος όπου είναι φυτεμένον. Αν όλοι οι αρχιτέχτονες εθέλαν έναν δάσος παρθένον ώς που φτάννει η μμάθκιά για να αναδείξουν έναν ωραίον σχήμαν με μπετόν, ήταν θα θέλουμεν πολλές φορές την γήν για να κανίσει :)))
@αδέρουμ,
Επειδή είσαι άνθρωπος της γης (γήϊνος) σου είναι δύσκολο να σκεφτείς ότι θα μπορούσες να ζήσεις κάπου που θυμίζει "εξωγήϊνη"κατάσταση.
Το κτίριο δεν έχει καθόλου μπετόν αλλά είναι αναρτημένο πανέλλο ΗPL (έχει μικρές βίδες στις όψεις που υποδηλώνουν ανάρτηση επι σκελετού).
Δεν νομίζω ότι η χωροθέτηση του συγκεκριμμένου κτιρίου να έχει να κάμει με την ματαιοδοξία του αρχιτέκτονα αλλά με τον ιδιοκτήτη.Εξ άλου ποιός σου είπε ότι είναι μέσα σε δάσος?
Η Αυστραλία είναι αχανής χώρα με συγκεντρωμένο τον πληθυσμό της στα νοτιοανατολικά παράλια κατά το 90% και αντέχει τέτοιου είδους επεμβάσεις.
Εν δαμέσα που μας κακοφαίνεται (και θυμούμαι την σχετική ανάρτηση σου) γιατί ο τόπος είναι μικρός και δεν σηκώνει διάσπαρτες επεμβάσεις,ιδίως όταν δεν σέβονται το περιβάλλον.
Θα μου πείς τωρά πως ο τύπος σέβεται το περιβάλλον?Αν είχα περισσότερες πληροφορίες θα μπορούσα να σου απαντήσω.Ομως πολύ πιθανόν να έχει σχεδιαστεί η κατοικία με ανακυκλώσιμα υλικά,χωρίς να κοπεί ένα δένδρο,με συναίσθηση του προβλήματος λειψυδρίας που αντιμετωπίζει και η Αυσταλία κλπ.Το γεγονός ότι δεν έχει περίφραξη σου λέει κάτι?
Φίλε μου δεν νομίζω ότι μπορούμεν να συζητήσουμεν για το συγκεκριμένον κτήριον διότι ούτε εσύ ούτε εγώ έχουμεν πληροφορίες που να μας επιτρέπουν να δώκουμεν βάσην του λόγου μας. Εγώ απλά εξέφρασα γεννικά συναισθήματα που μου επροκάλεσαν οι συγκεκριμένες φωτογραφίες που σίγουρα είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου σε σχέσην με την πραγματικήν οικοδομή. Αν ήμουν εκεί ίσως να ένοιωθα εντελώς διαφορετικά.
Πάντως το να κτίσεις σήμερα έξω που urban area είναι για μέναν παράλογικό στες σημερινές συνθήκες της ύστερης εποχής του υδρογονάνθρακα. Πόσα κίττα κέλι πρέπει να κάμουν οι ανθρώποι που κατοικούν αυτόν το σπίτι; Εκτός που αν αποφασίσαν να κάμνουν ασκητισμόν, όπότε αλλάσσει.
Έτσι για να έχουμεν τα orders of mangitude
μια μεση οικογένεια που ζιεί σε πόλην κρούζει ανά έτος:
1 200 λίτρα πετρελαιοειδή για να κόφκει 40 χμ την ημέραν
2 700 λίτρα πετρελαιοειδή για θέρμανση, κλιματισμό, ηλεκτρικό ρεύμα.
Έναν οικολογικό σπίτι κρούζει 900 λίτρα (αντί 2700) τζιαι έναν τέλλια παθητικον σπίτι κάτω που 300.
άμαν κόφκει η οικογένεια 10 χμ την ημέραν κρούζει 300 λίτρα τον χρόνον τζιαι άμαν κόφκει 100 χμ 3 000
Άρα το πιό οικολογικόν σπίτιν που βρίσκεται 20-40 χμ μακρυά που τον τόπον δουλειάς κρούζει κατα πολύ παραπάνω που ούλλην την οικονομίαν που έκαμεν με το να είναι οικολογικόν.
Για να σώννει η γή 6 τρις αθρώπους τζιαι να μεν κρεπάρει που το διοξύδιον του άνθρακα πρέπει να ρίξουμεν την κατανάλωσην σε 400 λίτρα για την διακίνησην τζιαι σε 900 για το σπίτι. Εδώ είναι που βασίζω την ιδέαν μου ότι τα σπίθκια έξω που την urban area είναι τρόπος ζωής της πρώτης εποχής του υδρογονάνθρακα.
Τζιαι έτσι για σύγκρισην, μια μέση ελβετική ή κυπριακή οικογένεια που ζιεί κατά κανόναν σε πυκνοκατοικημένα κέντρα κρούζει 1000-1200 λίτρα για την διακίνησην ενώ μια αμερικάνικη ή αυστραλιανή που έχει πλάτσαν τζιαι κτίζει όπου φτάσει κρούζει πάνω που 2000
Άτε αλλο λλίον εν να λύσουμεν τα προβλήματα ούλλης της υφηλίου :)))
Δημοσίευση σχολίου