"Εχει την δύναμη μιάς ανδρικής γρονθιάς στο αστικό τοπίο και την λεπτότητα μιάς όμορφης κοπέλλας".Ξεκινώ με τις εντυπώσεις του συναδέλφου αρχιτέκτονα Adam Wagg,με τον οποίο είχαμε την ευκαιρία,παρουσία του εκκολαπτώμενου αρχιτέκτονα ημέτερου υιού μου,Αιμίλιου να επισκεφτούμε το υπέροχο κτίριο του Bernard Tsumi.
31 χρόνια πήρε απο την μέρα της απόφασης για ανέγερση του μουσείου.Σε κάνει να διερωτάσαι τι πάει στραβά και για τόσο σημαντικά πολεοδομικά έργα,η πολιτεία κωλυσιεργεί.Εστω και αργά δεν είναι δικαιολογία γιατί ο χρόνος περνά και ενώ οι πλείστες Ευρωπαϊκές πόλεις αλλάζουν σε διαστήματα πολύ πιό μικρά εμείς χρειαζόμαστε 30 χρόνια για να κάνουμε το όνειρο πραγματικότητα.
Το κύριο χαρακτηρηστικό του κτιρίου είναι η αμεσότητα που έχει με το μοναδικό του μουσιογραφικό θέμα,τον Παρθενώνα.Στρατηγικά τοποθετημένα ανοίγματα δημιουργούν οπτικές φυγές προς τον ιερό βράχο με αποτέλεσμα να νοιώθεις ότι βρίσκεσαι συνέχεια υπο την σκιά του.
Και ενώ το κτίριο είναι περιτρυγυρισμένο απο υαλοστάσια χωρίς καμμιά φανερή ηλιοπροστασία,καταφέρνει να "διώξει"τον ανεπιθύμητο ήλιο απο το να εισέλθει στο εσωτερικό.
Ειδικοί υαλοπίνακες που και ακόμα αν ακουμπήσεις το χέρι σου πάνω,στη νότια πλευρά δεν είναι ζεστοί.
Καμμιά προστασία όμως δεν έγινε απο τα περιστέρια απο το να τα αποτρέψει να κάθονται στις εσοχές και πολύ φοβούμαι ότι σε λίγο καιρό
το κτίριο θα γίνει άχρηστο απο τα περιττώματα τους.Φωταγωγοί προστατευμένοι ακόμα και στην οροφή προσκαλούν το φως να χαρίσει ζωντάνια στά "άψυχα" αγάλματα δίνοντας τους μιά θεϊκή άποψη.
Άπλετο φως διαχέεται στο εσωτερικό του κάνοντας ακόμη πιό άνετη την περιήγηση.Κανένας λαμπτήρας δεν είναι αναμμένος,πλήν εκείνοι στον πυρήνα,αφήνοντας τα κλιματιστικά συστήματα να
δροσίζουν ,χωρίς καμμιά επιβάρυνση το εσωτερικό χώρο.
Δεν είδα πιό όμορφα και κομψά αγάλματα απο αυτά της αρχαϊκής περιόδου.....
17 κολώνες κατά μήκος και 8 κατά πλάτος όπως ακριβώς και ο Παρθενώνας τοποθετούνται στον τρίτο όροφο με τρόπο ώστε να δώσουν στον επισκέπτη την πραγματική διάσταση και μέγεθος αυτού του μνημείου της ανθρωπότητας,που οδήγησε μιά ολόκληρη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία να το χρησιμοποιήσει και παράλληλα με τις μηχανικές τους γνώσεις να πάρουν την αρχιτεκτονική ένα στάδιο πάρα πέραν.Επι πλέον επεξεργασία των γυάλινων επιφανειών αποτρέπουν το ηλιακό φως να εισέλθει και παράλληλα βλέποντας το κτίριο εξωτερικά σου δίνει την εντύπωση ότι κύματα απο σκιές τροποποιούν και μεταμορφώνουν την ογκοπλασία του.
Η δύναμη της τεχνολογίας κατάφερε να αναπαραστήσει τα κατεστραμμένα μέρη της ζωοφόρου ώστε να μπορέσουμε να αντιληφθούμε το μεγαλείο αυτού του γλυπτικού μεγαλουργήματος....και ξαφνικά νοιώθεις την μεγαλοπρεπή παρουσία του.Ο τρίτος όροφος είναι προσανατολισμένος ακριβώς όπως και ο Παρθενώνας, ώστε μετακινούμενος κάποιος γύρωθεν του κεντρικού πυρήνα να αντιλαμβάνεται τις σχέσεις,τις αναλογίες,τα μεγέθη,το μεγαλείο του μνημείου.
Η βεράντα της καφετέριας με την αντανάκλαση του μνημείου στις επιφάνειες του τρίτου ορόφου σε προσκαλεί για ένα ποτό σε πολύ λογικές τιμές.
Μιά εμπειρία,ένα ζωντανό μάθημα αρχιτεκτονικής και αρχαιολογίας που το συνιστώ σε όλους ανεπιφύλακτα.
Για περισσότερες πληροφορίες για την ζωοφόρο του Παρθενώνα κάνετε τσίλ στο σύνδεσμο.Επίσης για να δείτε πόσα κομμάτια απο τη ζωοφόρο λείπουν σε ξένα μουσεία.
9 σχόλια:
..Μια υπέροχη ανάρτηση, από την ματιά του αρχιτέκτονα! Πάρα πολύ κατατοπιστική.. Πήγα και εγώ ανάρτηση ακόμα δεν αξιώθηκα να κάνω.. Ίσως γιατί οι εικόνες, τα συναισθήματα είναι φωλιασμένα μέσα μου και για μια φορά δε θέλουν να ..βγουν.. Περίεργο συναίσθημα.. Στην Αίθουσα του Παρθενώνα.. απλά ένιωσα να μου κόβεται η ανάσα! Εκπληκτικό, που αξίζει όλοι να πάνε και να το δούνε πάνω από μια φορά..
@raodartist,
Τα αρχαϊκά αγάλματα στο δεύτερο όροφο κόβουν την ανάσα,ενώ στην αίθουσα του Παρθενώνα με τις 17Χ8 κολώνες αντιλαμβάνεσαι το μεγαλείο αλλά και την ζημιά που έγινε.Τα κλεμμένα πρέπει οπωσδήποτε να επιστραφούν πάσει θυσία και πρέπει η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση να ασκήσει όσες επιρροές έχει πάνω στην Αγγλική Κυβέρνηση.
Αυτό με τα πεζούνια το πρόσεξα και γω..
Αλλά απο την άλλη δεν θα ήθελα να βάλουν τις γνωστές ''σπόντες'' ..Μου δημιουργούν πολύ άσχημα συναισθήματα..
ίσως έχουν σκοπό να τα καθαρίζουν... Αν και δεν βλέπω να συμβαίνει πρακτικά..
Η πιο ρεαλιστική εξέλιξη για τα Ελληνικά δεδομένα είναι να γίνει ότι έγινε με τους σκύλλους..
θα αφήσουν να μετατραπεί το κτίριο σε πεζουναρκό και θα πουν ότι είναι... θέμα Φιλοζωικής συνείδησης του πράσινου μουσείου!
Εξαιρετική η ξενάγησή σου Κώστα! Μέσα από τη ματιά και τα σχόλια του αρχιτέκτονα, καταφέρνεις να δώσεις μια παραστατική περιγραφή και ταυτόχρονα να αναδείξεις την ανάγκη επαναπατρισμού των Ελγινείων.
Οι Άγγλοι δεν έχουν κανένα πρόσχημα τώρα να αρνούνται την επιστροφή τους.
Σκεφτομαι τα δικα μας και απορώ γιατί ασχολούμαι ακόμη. Όταν επέστρεψα από το Μουσείο της Ακρόπολης, μέσα στο αεροπλάνο σκέφτηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου ότι τώρα τα έχω δει όλα. Για μένα η αποκάλυψη του πλούτου της αρχαϊκής Ακρόπολης ήταν ανεπανάληπτη. Ούτε ευσυγκίνητη είμαι. Μάλλον το αντίθετο. Αλλά όταν αντίκρυσα τις Καρυάτιδες κατάλαβα ότι η τέχνη είναι μεγάλη δημιουργία και η χαρά να τη μοιράζεσαι είναι ακόμη μεγαλύτερη. Όταν είδα το πόσο περίτεχνα ήταν φτιαγμένα τα μαλλιά τους, διαφορετικά για την καθεμια, ένιωσα μια περίεργηη σιγουριά μέσα μου. Είπα ότι τουλάχιστον η Ελλάδα θα είναι πάντα εκεί, μεγάλη, σημαντική, στήριγμα για κάθε δημιουργικό άνθρωπο. Πέρα όμως από το ανεπανάληπτο περιεχόμενο βρήκα τη φιλοσοφία του μουσείου καταπληκτική. το παραλλήλισμα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής με τον Παρθενώνα, ίδιες ροπές προς τα πάνω, ίδιο βάρος ποιότητας, ίδια ασφάλεια στη δημιουργία. Το εσωτερικό ακόμη πιο εντυπωσιακό, το σταδιακό ανέβασμα που διακόπτεται από τις δύο Νίκες αλλά και από την απαράμιλλη Νύφη και τα πέπλα της, τον περίπατο ανάμεσα στο μπετόν και το μάρμαρο, ανάμεσα στους κούρους και τις κόρες, χωρίς ενδιάμεσο, σε άμεσηη επαφή, εκείνοι και εμείς. Αυτό είναι μουσείο, ας το δουν οι κρυόκολοι Αγγλοι!
NEOΦYTOY EΓKΛEIΣTOY
ΠEPI TΩN KATA THN XΩPAN KYΠPON ΣKAIΩN
Yπέρογκες αρχιτεκτονικές· Λαρίων Φαμαγκούστα Mπουφαβέντο· σχεδόν σκηνικά.
Ήμασταν συνηθισμένοι να το στοχαζόμαστε αλλιώς το "Iησούς Xριστός Nικά"
που είδαμε κάποτε στα τείχη της Bασιλεύουσας, τα φαγωμένα από γυφτοτσάντιρα και στεγνά χορτάρια,
με τους μεγάλους πύργους κατάχαμα σαν ενός δυνατού που έχασε, τα ριγμένα ζάρια.
Για μας ήταν άλλο πράγμα ο πόλεμος για την πίστη του Xριστού
και για την ψυχή του ανθρώπου καθισμένη στα γόνατα της Yπερμάχου Στρατηγού,
που είχε στα μάτια ψηφιδωτόν τον καημό της Pωμιοσύνης, εκείνου του πελάγου τον καημό σαν ήβρε το ζύγιασμα της καλοσύνης.
Aς παίζουν τώρα μελοδράματα στα σκηνικά των σταυροφόρων Λουζινιά
κι ας φλομώνουμε με τον καπνό που μας κουβάλησαν από το βοριά.
Aσ' τους να τρώγουνται και ν' ανεμοδέρνουνται ωσάν το κάτεργο που δένει μούδες·
Kαλώς μας ήρθατε στην Kύπρο, αρχόντοι. Tράγοι και μαϊμούδες!
Ευχαριστούμε για την ξενάγηση.
Χρειάζεται έναν τζιαι η Κύπρος. Εντάξει, άλλον ακρόπολις, αλλά τζιαι τα δικά μας αν να αναδείξεις σωστά, έχει αριστουργήματα. Προς το παρόν τρώει τα η σκόνη
έχω και εγώ ένα σχόλιο, έστω αργοπορημένα! η μπετονένια κατασκευή στην είσοδο σε τί εξυπηρετεί; επειδή δεν το είδα από κοντά για να ξέρω αν προσφέρει κάτι στην εμπειρία του χώρου ή αν είναι για προστασία κλπ..
@paganini,
Λειτουργεί σαν σηματοδότης της κεντρικής εισόδου.
Δημοσίευση σχολίου