Με φόντο τα παράλια της Τουρκίας,ο Μόλυβος ή Μήθυμνα αγναντεύει τα ψαροκάικα που πηγαινοέρχονται αραδιάζοντας την πλούσια τους σοδειά.Μιά υπέροχη εποχή όπως ή άνοιξη αφήνει πλoύσιες μυρωδιές,καθαρά χρώματα σ'ένα τοπίο με εναλλασσόμενες εικόνες απο οργιώδη μεσογειακή βλάστηση.Αξίζει το κόπο να επισκεφθείτε το νησί για κυρίως αυτούς τους λόγους αλλά και για το γεγονός ότι δεν έχει πολλούς ξένους,ούτε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες,ούτε φωνακλάδες εγγλέζους,καταπληκτική ευφάνταστη κουζίνα, ούζο Πιτσιλαδή για τους ουρανίσκους σας συνοδευτικό όλων των θαλασσινών λιχουδιών όπως χτένια,αχιβάδες,"καλογριές" και κουκουβάγιες (αστακοκαραβίδες).Συνιστώ Πολυχνίτο στου
Ζουμπούλη την ταβέρνα.
Οσο αφορά την αρχιτεκτονική τι να πω?Ενα σκέτο μάθημα τόσο απο πλευράς αισθητικής αλλά και συνοχής.Οι οικισμοί είναι συμπαγείς και αυτοτελείς, μεταξύ τους μόνο φύση, μήτε διαφημηστικές ταπέλλες , μήτε παραπήγματα....
Στη Ερεσσό την πατρίδα της Σαπφώς της Ερέσσιας,
παίρνεις μιά δόση απο θετική ενέργεια.Είναι ίσως το φώς ,είναι η φύση με τη θάλασσα της, είναι τα γλυπτά που κοσμούν το περίπατο μας προς το λιμανάκι ,είναι ο Θεόφραστος με τα σοφά του τα λόγια,είναι ο Μυριβήλης με τα λογοτεχνικά τεχνάσματα απο τη Συκαμινέα δίπλα στη Παναγία την Γοργόνα , είναι τα αρώματα του Θεού,είναι ο ίδιος ο κόσμος της Λέσβου που είναι προικισμένοι με τέτοιο πανέμορφο τόπο,δεν ξέρω,αλλά ακόμα να συνέλθω έστω και αν είναι η πέμπτη φορά που πάω.
1 σχόλιο:
εδιερωτούμουν και 'γω μα πού εχάθηκε ο Κούτσο τόσες μέρες;! Καλά να μας κάμεις!
Δημοσίευση σχολίου