Στα γαλλικά προφέρεται παφιότ απο τη λέξη Πάφος και το επίθετο idiote που σημαίνει μωρός.Μωρός γιατί έχει άποψη περί αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας αλλά του λείπει το επιχείρημα.Δεν μπορεί να υποστηρίξει την άποψη του περί των προηγούμενων θεμάτων παρά μόνο όταν παραθέτει τραγελαφικά επιχειρήματα του στύλ..."δεν συνάδει με το περιβάλλον","έχει πολύ μπετόν","δεν μου αρέσει η λαμαρίνα","θα ταιριάζει γιατί θα έχει ύφος νεοκλασσικό","μοιάζει με κουτί" κλπ κλπ.Ασχολείται με επουσιώδη ζητήματα,γίνεται κουτσομπόλης και μικροπρεπής,ευθυνόφοβος και γενικά γλείφτης.Τοιουτοτρόπως ο κάθε βιρτοούζος πολιτικάντης τον εκμεταλλεύεται,διότι σαν πρόβατο τον ακολουθούν ώστε να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα,οι μεν για τις επιχειρήσεις τους,οι δε για την καρέκλα τους.
Εχει ήδη,με την στάση τους,αντικατασταθεί το παφιότ με την αγγλική λέξη παφίφιαν που και αυτή είναι σύνθετη αποτελούμενη απο τη λέξη Πάφος και τη λέξη αμφίβιο που θυμίζει πλαστικά φουσκωτά κρεββατάκια της θάλασσας σε σχήμα γελαστού κροκοδείλου,που όταν τραβήξεις το βύσμα οδηγούνται σ'ένα ξέφρενο ταξίδι κίνησης προς όλες τις κατευθύνσεις.Τράβα με δηλαδή τζ' όπου πάω.Νοοτροπία επικίνδυνη διότι ξέρουν μερικοί και την εκμεταλλεύονται.
Δείτε τις εξελίξεις στο Παραλιακό Μέτωπο (που κτίζουν και ξηλώνουν),το θέμα με τον Καθεδρικό Ναό (που θα γίνει),το Δημόσιο Κήπο, (που τον ανάπλασαν και τον μισογκρέμισαν),το Μουσαλλά,(που έμεινε εργοτάξιο),το Λιμάνι 1992-1994 (που κατεδαφίστηκε και κουλουφοκατακτήθηκε),τους ποδηλατόδρομους (που τους έκτισαν και μετά τους ξήλωσαν),το Δημοτικό Θέατρο (που ακυρώθηκε),την ανάπλαση της πλατείας Κέννετυ (που 'μπλεξε με το ΕΦΚΑΦ),σύντομα το Αρχαιολογικό Μουσείο,αύριο κάτι άλλο....έργα με τα οποία σιγά-σιγά η πόλη θα ξέφευγε απο την μιζέρια που την χαρακτηρίζει,αν κάποτε τ' άφηναν να ολοκληρωθούν.
Η αρχιτεκτονική και συνεπώς η αστική συνείδηση δημιουργούνται όταν ο αγωνοθέτης είτε αυτός είναι ο Δήμος,ιδιώτης ή κράτος,τροχιοδρομούν με σωστές εντολοδόχες σκέψεις ορθολογιστικά προγράμματα ανάπτυξης.Ο αρχιτέκτων ορίζει,καθορίζει,αναζητεί,αποφασίζει και εκφράζει την αισθητική που του είναι θέμα προσωπικό νοουμένου ότι εκφράζει το "πνεύμα της εποχής".Οποιαδήποτε ιστορικιστική αναφορά δεν προβάλλει την Τέχνη της Αρχιτεκτονικής στο μέλλον αλλά ολισθαίνει σε μονοπάτια ιστορικού μυρηκασμού με κακά αποτελέσματα όσο αφορά την αισθητική έκφραση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου